Ekki alveg rétt.

Allir greinilega búnir að gleyma margfrægu viðtali.  Þvert á móti vissi hann.  Lét æðstu ráðamenn vita, en þeir  tóku íslenska sénsinn.  "þetta reddast", með skelfilegum afleiðingum.  Til dæmis var viðskiptaráðherrann ekki látinn vita af aðvörunum Seðlabankans.

Hræðslan var hinsvegar svo mikil að vitneskjan ein og sér myndi valda hruni, að aðvörunum var stungið undir stól og farið í "ímyndarherferð"

Times: „Óvinsælasti maður Íslands?"

Athugasemdir

[Sigurður Sigurðsson, 27.1.2009 kl. 17:25]

Sammála þér P. Valdimar,

Ég skil ekki af hvaða hvötum menn bera svona mikinn kala til mannsins.  Augljóslega ekki með hagsmuni íslenzku þjóðarinnar í fyrirrúmi.

Þetta er langstærsti stjórnmálamaður Íslands, fyrr og síðar.  Sagan mun sýna það.

[Óskar Steinn Gestsson, 28.1.2009 kl. 03:56]

Já mikill hugsuður, hugmyndasmiðurinn að góðærinu, það þarf mikin snilling til að sannfæra heila þjóð um að hún sé rík af því að taka erlend lán, ahh hann davíð, mikill hugsuður, hann fór með okkur alla leið upp í topp og síðan niður aftur, bara aðeins neðar en við vorum þegar hann kom fyrst, en hey, þetta reddast ha? já hann davíð þvílikur snillingur ha?

[P.Valdimar Guðjónsson, 28.1.2009 kl. 11:24]

 Aðhaldið, reglugerðir, stjórnun, skilyrði og eftirlit með bönkum og fjármálastofnunum var í molum.   Það var samt kveikt á sírenum og viðvörunarljósum hjá Seðlabanka.  Kannski of seint, en stjórnvöld settu sokk yfir viðvörunarljósin og slökktu á sírenunni.   Með afdrifaríkum afleiðingum.