Sigurður Pálsson á Baugsstöðum.

Var í gær á skemmtilegri og fróðlegri bíósýningu. Heimildarmynd Gunnar Sigurgeirssonar um Sigurð Pálsson bónda og vitavörð með meiru á Baugsstöðum er stórvirki á sunnlenska vísu. Hægt er að mæla með henni á alla kanta. Gestir þurftu frá að hverfa vegna fjölda, en nú hefur verið fjölgað sýningum á biohhusid.is , Selfossi.

Hún er ekki einungis um Sigurð heldur einnig visku samantekt um mannlíf og atvinnulíf hér við ströndina og í Flóanum aftur í síðustu öld og enn lengra. Einnig er fléttað fagmannlega inn í efnið myndefni bæði kvikt og stillt sem kemur víða að. Kvikmyndaefni er m.a. frá Búnaðarsambandi Suðurlands, umf. Samhygð, Gísla Bjarnasyni Selfossi og úr safni RÚV, svo eitthvað sé nefnt. Er þar fjölbreyttur fróðleikur úr héraði.

Ekki er mér örgrannt um að fleiri en kunnugir hafi ánægju af kímni, visku og fasi Sigga á Baugsstöðum sem skilar sér alla leið og vel það. Ekki eru heldur aukvisar sem Gunnar hefur fengið með sér í frágang verksins. Hilmar Örn Hilmarsson tónskáld, margverðlaunaður snillingur og Steindór Andersen þulur myndarinnar skilar hverju orði af sinni hljómfegurð.

Pósturinn

Kom við á Póstinum Selfossi í dag sem ekki er í frásögur færandi per se.
Tvennt er morgunljóst. Blankheit og rekstrarvandi Póstsins er (eins og Jón Baldvin mundi orða það) í 1. lagi ekki vegna aukinnar þjónustu um landið. Hún er stórskert.
Í 2. lagi pósthúsið var troðfullt og biðröð útá gangstétt.Þó langt í þorláksmessu. Semsagt nóg að gera.

Skyldi þó ekki vera (toppa) stjórnunarvandi. 

Stórhækkað orkuverð dugir mér.

Það er viðurkennt að innleiðing orkupakkans og/eða (óhjákvæmilegir blautir draumar gróðafíkla) tenging til Evrópu - muni stórhækka orkuverð til almennings.  

Sú óhjákvæmilega staðreynd ein og sér, dugir mér til að sjá hversu mikil fjarstæða er fyrir okkur að tengjast inn á þennan markað, beint eða óbeint.

Ég þekki íbúðareiganda í Berlín og samanburðurinn á rafmagnsreikningnum þar og sambærilegri íbúð á Reykjavíkursvæðinu (hiti og rafmagn) er sláandi.  Er satt að segja munur uppá mörg hundruð prósenta, en á þetta minnist enginn.  Vel að merkja er þessi munur Íslandi í hag.

Við búum við okurvaxta bankakerfi. Ekkert gengur að breyta því. Sama hvernig árar hjá almenningi eða ríkissjóði.  Álagning verslunar er of oft á fáránlegum skala.

Viljum við virkilega fórna því sem við þó höfum - framyfir flestar aðrar þjóðir?  Ódýra orku til almennings og betri lífskjör sem því nemur? 

Orkukreppa Evrópu kemur okkur ekki við. Það er líka ranghugmynd að við höfum stóru að miðla.  Þrátt fyrir gnægð orku fyrir okkur, þá er hun krækiber inn í stórmarkað milljónaþjóða.    Nema virkja hverja sprænu og vindmyllu á hvern hól.   Afsaplega mismikil stemning fyrir slíku, svo ekki sé nú meira sagt.

Harma rangar upplýsingar um áhrif orkupakkans

Æðruleysi.

Svona æðruleysi gagnvart óbætanlegri sorg - líkt og kemur fram í þessu viðtali; er stöku fólki gefið.  

Þessi orð Rúnars föður fjallagarpsins Kristins, minna mig á orð Ingimars Eydal tónlistarmanns í viðtali. Ólíkar aðstæður, en sameiginlegt samt, mannleg reisn í báðum tilvikum við að umbera djúpan harm.

Viðtalið við Ingimar var tekið stuttu fyrir andlát hans.  Hann var þá orðinn helsjúkur af krabbameini langt fyrir aldur fram. 

Fréttamaður spurði eitthvað á þá leið hvort hann hugsaði ekki um af hverju hann þyrfti að lenda í þessu.

"Nei, það þýðir ekkert.  Þá ert þú þar með að hugsa;  Jón í næsta húsi á miklu frekar að fá þetta heldur en ég! "

„Fjallið á það sem fjallið tekur“

Hallmundarhraun.

Lærði smávegis jarðfræði í skóla og á ferðum pælir maður stundum í mótun lands.

Landslag á Íslandi er fjölbreytt. Sannarlega satt og þetta nefna erlendir ferðamenn gjarnan sem sérstöðu landsins. Eitt er þó all líkt, nokkuð víða hér á Fróni. Dalir í mismunandi útfærslum. Stundum búsældarlegir, bæir á frjósömu og þurru undirlendi eða bæjarstæði aðeins uppi í grösugum hlíðum beggja vegna. Oftar en ekki bugðast ár og lækir fram dalina í ýmsum stærðum.

Þegar ekið er inn Stafholtstungnaveg í Borgarfirði ert þú í svona nokkuð dæmigerðum íslenskum dal og landslagi. En allt í einu tekur maður eftir að dalurinn hálf „fyllist“ (hálfur eða 1/3) ,af hrauni. Er í dag kallað Hallmundarhraun. Þarna var líklega blómleg sveit á 10. öld er tók að gjósa úr gíg við Langjökul. Talið er að nokkrir bæir hafi farið í eyði. Ekki linnti þar látum fyrr en fram höfðu runnið 52 km nokkuð slétts helluhrauns. Alls 200km2 og flatarmáli og breiddin í dalnum mest 7 km. Norðlingafljót hraktist úr farvegi sínum, en alltaf finnur vatnið leið og þá urðu til hinir mögnuðu Hraunfossar sem spýtast gegnum hraunið móts við bæinn Gilsbakka. Hafði satt að segja ekki pælt í hvaðan það kom.

Þess má geta að hinn þekkti hellir Víðgelmir er á þessum slóðum. Svanur nágranni hér í Brandshúsum 6 smíðaði þar óralanga göngupalla fyrir stuttu sem túristar þramma nú á, ótt og títt.. 
Rakst á fróðlega grein Árna Hjartarsonar jarðfræðings í tímaritinu Náttúrufræðingnum frá 2014 um Hallmundarhraun. Sótti þangað fróðleik, sem og víðar. 

Með greininni er mynd af Árna með þessum bráðskýra Hraunkarli. Báðir í djúpum pælingum.

Hrun í baksýnisspegli.

Eftir ca 77 Silfurs þætti gegnum árin, má á einfaldan hátt kynna sér aðdraganda og afleiðingar Icesave í fáum orðum.

Í fyrrnefndum þætti Egils Helgasonar hefur umfjöllun frá upphafi verið að mestu einhliða. Langflestir vita hvaða hlið það er. Sorglega lítil skoðanavíðsýni og ó-vítt val ólíkra viðmælanda og viðhorfa í þeim þætti. Er svo enn í dag, því miður.

Varð hugsað til þessa þegar ég klikkaði fjarstýringunni á Sjónvarpsstöðina Hringbraut fyrir rælni.
Þar sátu tveir forsvarsmenn InDefence hópsins, Ólafur Elíasson og Ragnar F. Ólafsson. Þeir útskýrðu margt þessu tengt (Icesave) á einföldu mannamáli.

Hvaða skoðanir sem menn annars hafa á því margtuggða máli er morgunljóst að vinna og röksemdir - mannfræðinga, tónlistarkennara, sálfræðinga,verkfræðinga, kennara,stærðfræðina, hagfræðinga og fleiri... - höfðu mikil áhrif á ákvarðanir Ólafs Ragnars Grímssonar.

Athyglisvert t.d. að ESB dróg lærdóma af niðurstöðu og ástæðum útkomu Icesave. Breyttu löggjöf og juku til muna ábyrgð eigenda fjármálastofnana.

Fróðlegt viðtal byggt á rökum og vinnu við þekkingarleit.

Einn stór kostur.

Þeir borga sem nota. Ekki fiskverkakonan á Grenivik ( t.d) fyrir vegi á suður og vestur landi.

Dæmin? Jú má nefna Hvalfjarðargöng t.d.

Ekki aðdáandi gjaldtöku, en peningar koma seint af himnum ofan.

Stór kostur er að ferðamenn verða að sjálfsögðu rukkaðir.  Nema túristabólan springi, munar um allan þann fjölda.

Skorar á andstæðinga veggjalda

Bara spyrja.

Væri ekki einfaldast fyrir blaða og fréttamenn á þessum tímapunkti - að spyrja fyrrum bankastjóra og eigendur Kaupþings í hvað peningarnir fóru?

 

Ef þeir neita að svara þá telst það pínu grunsamlegt.  

Hugsanlega eru þeir að skrifa vandað svar með almannatenglum og alles.   Hvað veit ég svosem.

Spyr hvert varaforðinn fór

Frumkvæði Færeyinga.

Nágrannaþjóð okkar á hér ýmis ítök og frumkvæði. Varð hugsað til vina okkar og frænda Færeyinga á Sandskeiðinu. Mætti þar fiskflutningabílum, bílaflutningabílum og allskyns flutningabílum.
1.). Flest trúlega tengt færeysku ferjunni Mykines sem siglir vikulega í Þorlákshöfn og styttir siglinguna til meginlands evrópu um 8 klst.(x2) miðað við Reykjavík. Hefur algjörlega slegið í gegn á rúmu ári. Bæði í inn og útflutningi. Sennilega kom hrepparígur höfuðborgarsvæðis í veg fyrir þetta borðleggjandi tækifæri íslenskra skipafélaga.

2). Færeyingur átti hugmynd að og stofnaði verslunarkeðjuna Rúmfatalagerinn á sínum tíma. Hún lifir enn eftir fjölda ára með mörg útibú.

3). Smyril-line til Seyðisfjarðar. Ekki aldeilis ný bóla þar hjá Færeyingunum og siglt þangað nú sem aldrei fyrr, eftir marga áratugi.

Þeir samt hvorki mikla sig af þessu né stæra. Þó þeir gætu.

 

 

Kristján skekur og stríðir.

Það er engin þjóðhagsleg nauðsyn að veiða stórhveli.   Það eru fráleitt mikil uppgrip að veiða hvali.   Það er minnkandi markaður fyrir vöruna. Eldri borgarar í Japan þekkja á sumum svæðum hvalkjöt og eru meðal fárra sem neyta þess.

AÐ ÞVÍ SÖGÐU. 

Afskiptasemi annara þjóða af þessum veiðum er á stundum frekleg og í raun illlíðandi. Ekki er veitt úr stofnum í útrýmingarhættu.  Um tegund þessa umdeilda hvals veit ég hinsvegar ekkert. En hrakspár um afleiðingar hvalveiða hafa engar ræst !

Hvalveiðar á Íslandi eru hinsvegar ekki atvinnugrein.  Þær eru stríðni og prinsipp Kristjáns Loftssonar.  Hann gerir þetta vegna þess hann hefur efni á því.

Og aftur að því sögðu. Ég myndi sakna súra hvalsins úr búðunum ef hann hyrfi.  Ferðamenn vilja margir ólmir smakka meyra hrefnu og fleiri tegundir, svo sjónarmið öfgafólks eru ekki ríkjandi þó þær séu háværar.

Áhrif hvalveiða verði tekin út