Dramatík og herhvöt.

Það stendur voða mikið til hjá Eflingu og VR.  Kannski fylgja fleiri með.

Hvað er svona mikið meira ægilegt (miðað við lýsingarnar) nú í stéttabaráttunni, á þessum tímapunkti miðað við oft áður?

Við því hef ég ekki séð svör. Með fullri virðingu fyrir áliti hinna lægst launuðu á kjörum sinum.  Þau má á öllum tímum bæta og hlutverk fulltrúa verkalýðs að vera á tánum, ávallt fyrir þá sem veita þeim umboð.

En líkt og menn fundu upp metrakerfið og margföldunartöfluna, fundu menn víst líka viðmið til að mæla kaupmátt og kjör almennings. Niðurstöður þeirra reikninga eru íslenskum launþegum víst býsna bærileg samkvæmt alþjóða viðmiðum, þessi misserin allavega.

Niðurstaðan, þetta eru bara venjulegir kjarasamningar líkt og oft áður.  Ég man aldrei eftir áður að gert sé stórmál um hvenær og hvort deilan endi á borði ríkissáttasemjara.  Er það ekki lang algengast?

Aðal mál þessara kjarasmninga ættu að vera húsnæðismál yngra fólks og lægstlaunuðu. Þar þarf stórátak frá a til ö. 

Vonandi beinist óþol hinna vígaglöðu í réttan farveg.  Þau tvö virðast mér núa saman höndum í eftirvæntingu eftir stríðsátökum á vinnumarkaði. 

 

 

Efling dregur umboðið til baka