Ferðamenn og fæðan.

Mikið var nú gott að tókst að bjarga jólunum. Á Alþingi. Þar er hluti af ritúalinu fyrir jól og fyrir sumarfrí orðaskylmingar. Með og alveg á móti, gírinn. Nú er allavega spánýjast tekist á um svokallaðan náttúrupassa. Ég hef sjálfur ekkert sérstaka skoðun á því fyrirbæri per se, en lít aðeins á það sem löngu nauðsynlega aðgerð í þeim tilgangi að afla fjármagns til bættrar aðstöðu á og við okkar átroðnu nátturgersemar.
‹Við enga er að sakast úr fortíðinni. Höfum alltaf talið okkur frekar gestrisna Íslendingar. Þessum nokkur þúsundum erlendra ferðamanna var velkomið að kíkja og skoða djásnin frítt. En í fleiri hundruðum þúsunda samankomna – og nú innan skamms talið í milljónavís, þar setjum við mörkin. Við erum jú bara hrjóstrug eyja og fámenn. Til samanburðar er aldrei fagurt að troða stóru hrossastóði á lítinn blett.
‹Eina sem ég sé að þessu er hvað við erum brennd. Skattheimta í ákveðin málefni hefur án undantekninga alltaf verið hrifsuð af hluta til, í annað og óskylt. Sama hver hefur verið við völd.
‹Það er ánægjuleg sú þróun að Íslendingar og fyrrgreindir ferðamenn þar á meðal, vilja neyta íslenskrar alvöru náttúrufæðu og landbúnaðarafurða. Þá meina ég til dæmis fitu í stað transfitu og smjörs í stað smjörlíkis. Má eiginlega segja það stórskrýtið tímabil í matargerð og hráefnavinnslu þegar maðurinn taldi sig guð. “Of” hugmyndarikir einstaklingar hugsuðu í raun ; “ég get gert betur en Guð”. Dæmi: Óhollustu hinnar manngerðu transfitu er nú öllum ljós og víða bönnuð. Smjör selst sem aldrei fyrr, núorðið mjög í stað smjörlíkis sem er í raun furðuleg afurð manna sem líkt og fyrr greinir töldu sig ofar sköpunarverkinu eða öllu heldur náttúrunni. Einnig voru þessar vörur “líki” þetta og “líki” hitt, afurðir tilkomnar vegna margra áratuga áróðurs gegn fituríkum afurðum og talað um skaðsemi þess á hjarta, æðakerfi sem og heilsufar almennt. Flest hefur þetta nú verið hrakið og þekktir læknar og álitsgjafar hafa opinberlega beðist afsökunar á orðum sínum í ljósi nýrra rannsókna og reynslu. Enda seljast mjólkurafurðir vel, þar fer saman gott verð þeirrar vöru sem stenst allan samanburð við nágrannalöndin og hollustan.
‹ Reyndar er það svo að fáar þjóðir neyta meira af fjölbreyttum mjólkurvörum en Íslendingar. Við hin sömu innfæddu hér á klakanum getum í samabanburðartölfræði vænst þess að verða allra kerlinga og karla elst í sama heimi. Tilviljun ? Ég segi nei.