Pólitísk hráskinn.

Alveg fór þetta mál á þann versta veg sem hugsast gat.   Alvarleiki þessara ákæra og fordæmið er miklu meira en pólitískar flokkslínur.   Þessar línur liggja hinsvegar greinilega norður og suður um allt þetta mál.  Af þeim sökum er þessi niðurstaða ekki trúverðug.    Þá geri ég ekki upp á milli, en flokkslínu og mismunandi persónu afstaða þessara fjögurra Samfylkingarþingmanna sker í augum.

Geir H. Haarde var ekki einn í stjórn, né flokkur hans einn með ábyrgð eða meirihluta á þingi þegar fjármálakerfið hrundi.

"Óþarfi að dramatisera málin" eru orð hins fyrrum flokksformanns þegar reynt var að gera grein fyrir vandanum sem við blasti nokkru fyrir hrun.

Alveg utan við þetta þá gengur fyrirkomulag um Landsdóm alls ekki upp.   Þingmenn munu alltaf verða til sem falla á  þessu prófi. Aðilar utan þings verða með einhverju móti eða formi að meta efni til ákæru.

Þungbær og erfið niðurstaða

Athugasemdir

[Arnar (IP-tala skráð) 29.9.2010 kl. 01:01]

Hvaða fjóra þingmenn Samfylkingarinnar ertu að tala um?

Aðeins tveir studdu ákærur á hendur fyrrverandi forsætisráðherra en höfnuðu kærum á hendur fjármálaráðherra, utanríkisráðherra og viðskiptaráðherra.

Tvær þingmenn kusu hins vegar í samræmi við niðurstöðu skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis um meint brot á ráðherraábyrgð og vildu því ákæra Geir H. Haarde, Björgvin G. Sigurðsson og Árna M. Matthiesen.

Ekki ertu undrandi á þeirri afstöðu líka?

[P.Valdimar Guðjónsson, 29.9.2010 kl. 11:55]

Skúla Helgason,Ólínu þorvarðardóttur,Helga Hjörvar og Sigríði Ingibjörgu Ingadóttur.  En kannski er það bara sérkennileg tilviljun að þau eru öll í Samfylkingunni og kusu að ákæra ekki Ingibjörgu Sólrúnu.   

Kaupi samt ekki þá tilviljun.  Þetta er það sem átt er við sem flokkslínur, (og vinalínur?)  en mörgum gengur illa að skilja það.

'Ottast að þessi niðurstaða bæti engu við. Nema áframhaldandi þrefi sem lamar alltof marga í að horfa fram á við , en ekki aftur.

Pólitísk ábyrgð er allt annar hlutur en refsiverð háttsemi.Fáránlega gallaðar starfsvenjur í stjórnarráðnu og hjá forsvarsmönnum í ríkisstjórn er ekki sama og glæpsamlegt athæfi að yfirveguðu ráði.

Hið slæma í þessu máli er að þingmannanefndin skildi ekki tala sig til einnar niðurstöðu. Það hleypti þessu upp og opnaði því miður á pólitískt slettukast þar sem enginn er saklaus.