Lífeyrissjóðir taka þátt í kjaraskerðingu.

Taka má þann pól = að lífeyrissjóðir sem eru stærstu eigendur stærstu verslanakeðja landsins haldi uppi háu vöruverði / matarverði.  

Eru þeir réttu aðilarnir til að okra ?  Maður spyr sig. 

Stundum þurfa nú stórir stöndugir aðilar að halda aftur af sér ( hækkunum).

Engin umræða um verðhækkanir erlendis

Ótrúleg mynd.

Þær gerast ekki stórbrotnari myndirnar.

Til hamingju Gunnar Freyr. 

Þetta flokkast ekki sem hlýtt augnaráð.  Telst eldheitt og 

stórhættulegt.

Íslendingur valinn ljósmyndari ársins í New York

Gefið þeim frið.

Lofið stöllunum bara að ljúka þessu fréttamenn. 

Eða sleppið að svara konur.  Það virðist verða krónískt hja flokkum sem hafa verið lengi i stjornarandstöðu að gleypa alla hljóðnema sem beint er að þeim.   Öll athygli er nefnilega svo góð. 
Nú eru viðkomandi í annari stöðu.  Mikil vinna er framundan.  Úr fortíðinni hafa stjórnmálamenn yfirleitt lokað sig af við þetta verk.  Er trúlega besta aðferðin. Ekki hver og einn að segja til um ganginn. 

Fundur hafinn í Smiðju

Gleymdist að ræða orkuverð.

Ekki farið mikið fyrir umræðu um rafmagns og orkuverð til almennings í þessu landi.

Í orkukreppu Evrópu síðustu ár kristallaðist hversu vel sett við vorum á Íslandi.  Stríðstímar og óvissa í öðrum heimshlutum þrykkti upp orkuverði á meginlandinu samstundis.

Á meðan ríkti hér stöðugleiki á heimilum og hjá minni fyrirtækjum (hvað þennan útgjaldalið varðar)  - í öllum samanburði við nágrannalöndin.        Í því felast lífsgæði og öryggi hvað snertir afkomu fólks.   Í stuttu máli jafnaði það allan samanburð á framfærslu Íslendinga miðað við erlendis .   M.ö.o slíkt eru líka peningar í budduna.

Forstjóri Landsvirkjunar hefur getið þess í viðtölum að orkuverð "eigi " að vera hátt á Íslandi.     "Dýrt eins og til dæmis fiskur ...! " , sagði hann í viðtali við RÚV fyrir nokkru.

Amen.     

Og ekki stóð á því. Hann og væntanlega stjórn Landsvirkjunar hefur hækkað verðið um heil 25%  á stuttum tíma síðustu mánuði.      Klæjar greinilega í lófana að hækka enn frekar.

Umræða um þessi mál hefur ekki verið fyrirferðarmikil í kosningabaráttu 2024.

Það er forgangsmál að almenningur njóti áfram hagstæðs orkuverðs.  Það hefur í nokkra áratugi verið einkenni íslensks neyslu og fjármálaumhverfis.

Leið Norðmanna, þess orkublindfulla samfélags er víti að varast hvað varðar verð á rafmagni til almennings.  Það er rándýrt m.a. vegna þess að  braskarar og fjárfestar fá að ráða för.

Samið um kaup á 28 vindmyllum á 20 milljarða

Næsti forseti Alþingis.

Að líkindum er Dagur á leið að verða forseti Alþingis, ef ráðherrastóll er ekki í boði. 

Hvort Kristrún hefur gaukað því að honum skal ósagt látið, en ef himinskaut Samfylkingar í fylgi halda í næstu kosningum verður flokkurinn í stöðu til að ráðstafa embættinu.

Dagur fengi ráðherralaun, en þó ekki ráðuneyti.   Semsagt öll hæfilega ósátt, eins og stundum gerist í pólitík. En Kristrún virðist enn einbeitt um væntanlega titla Dags.  Verður þó trúlega beitt ákveðnum þrýstingi af sumum flokksfélögum að gera hæfilega  vel við fyrrum stjóra.

Degi var brugðið

Steingrímur Jónsson rafmagnsstjóri.

 

Í Kastljósi kvöldsins 3.október 2024, var umfjöllun um Elliðaárnar og þekktur amerískur sjávarlíffræðingur og þáttagerðarmaður fullyrti að hvergi finndist tær laxveiðiá í miðri borg með villtan “orginal” stofn af norður Atlantshafslaxi.

Steingrímur Jónsson hét maður og fæddist í Gaulverjabæ árið 1890 (alls óskyldur mér). Faðir hans Jón Steingrímsson sem var prestur hér á bæ, lést ungur af berklum ári síðar og flutti ekkja hans til Reykjavíkur. Hún giftist síðar útgerðarmanni á Vestfjörðum og ólst sonurinn þar upp.

Frændi Steingríms hafði flutt vestur um haf og hét Hjörtur. Kallaði sig Chester Thordarson. Hann varð náinn samstarfsmaður Edison um árabil og einn af kunnustu rafmagnsverkfræðingum við þróun rafmagnsins í USA.
Móðir Steingríms sendi soninn til mennta og afrek frænda þar ytra voru honum eflaust hvatning, því hann varð einn af fyrstu Íslendingum til að nema rafmagnsverkfræði. Árið 1919 hafði hann unnið tvö ár í Svíþjóð en hugðist flytja til Bandaríkjanna með Láru konu sinni, gott atvinnutilboð var í vasanum. Þar var allt að gerast.
Þá barst þeim símskeyti sem eiginkonan sagði síðar þá bestu jólagjöf sem þau höfðu fengið. Honum var boðin staða rafmagnsstjóra í Reykjavík sem hann þáði strax frá Knud Zimsen borgarstjóra.

Fyrstu verkefni Steingríms voru tengd virkjun Elliðaáa og uppbyggingu rafveitu. En hann sá ekki bara kærkomið rafmagnið sem veitti ljós og yl með tækniundrum. Honum er þakkað af samtímamönnum að tókst að bjarga og halda laxastofninum þrátt fyrir virkjun og stækkun hennar síðar í tveimur áföngum. Auk þessa lét hann fljótt hefjast handa að planta trjám á svæðinu, sem leynir sér ekki í dag rúmri öld síðar.
Afrekalistinn var langur og karlinn greinilega sívinnandi. Hann kom að Sogsvirkjunum öllum, auk annara virkjana víða um land. Steingrímsstöð er kennd við hann.

Heimilið var erilsamt og á fyrstu árunum varð rafmagnið auðvitað ómissandi um leið og það var komið og tengt.
Kona ein hafði samband og kvartaði sáran yfir rafmagnssleysi í bænum, en þá varð einhver bilun. Hún sagðist rétt nýbyrjuð að elda matinn. Eiginkonan Lára bauð henni og eiginmanni þegar heim til sín í mat og reyddi fram dýrindis kalt hlaðborð , segir sagan. Kvörtuðu þau ekki meir.

Steingrímur hafði taugar hingað að Gaulverjabæ þar sem faðir hans var vinsæll og vel liðinn prestur. Hann færði Gaulverjabæjarkirkju rausnarlega gjöf fyrir tæpum 70 árum. Það var rafmagnskynding og ofnar sem leystu af hólmi stóra kaminu og kolaofn.
Hann lést árið 1975.

Hryggilegar fréttir.

Trúlega bara munað millimetrum eða hársbreidd að skemmtilegheitin í borginni - yrðu á pari við hryðjuverk í Þýskalandi. 

Sem betur fer fór betur en þar ytra. Þó er ekki útséð með öll fórnarlömb.  Þessi hnífaburður og stungur hjá ungum strákum er verulegt áhyggjuefni. Vonandi finnst það fleirum en mér. 
Væri nú allt í lagi að kanna hvað veldur og kveikir þetta rugl. 

Þrjú ungmenni stungin í miðbænum

Opna faðminn.

Nú er ég hættur að skilja. 
Hvað er svona flókið ?

Ef einhverjar þjóðir eru meira en velkomnar í NORÐURlandaráð - Þá eru það Grænland og Færeyjar. Punktur. 

Það er mín skoðun, hér ætti að vera opinn faðmur og það fyrir löngu. 

Eru hér nýlenduveldis - eftirhreitur ?  Spyr sá sem ekki veit.

Færeyingar hóta afleiðingum

Tæknin ekki nýtt.

Þessi ljósmynd Harðar á mbl.is sem fylgir fréttinni- segir meira en mörg orð. 
Nálægð hraunsins við Svartsengi mjög skýr á alla kanta. 

Skil ekki hvers vegna myndir úr drónum eru svona sjaldgæfar í fréttatímum Rúv og Stöð 2. 

Segja allt sem þarf.  Þess í stað eru fréttamenn, varla með áttir á hreinu - látnir lýsa, líkt og þeir væru staddir í útvarpi en ekkimeð  hreyfimynd. 

Kristján Már reynslubolti og Benedikt á Rúv eru undanþegnir þessari gagnrýni. 

Fréttastofur - fjárfestið í drónum, eða notið þá oftar ef þeir eru til.

 

Hraun skvettist yfir varnargarðinn

Í stuði með Allah.

 

 

Það er sumarnótt árið 1978.

Sigöldu virkjun á lokametrunum og stefnan hjá Landsvirkjun næst sett á nýja virkjun við Hrauneyjafoss.   Stór verkstæðisbraggi þjónar ekki lengur hlutverki sínu og best að hann sé staðsettur sem næst risa vinnuvélum á fullu gasi.  Jarðýtum, búkollum, gröfum,borum og fleiri tækjum.

 

Ákveðið var að flytja hann í heilu lagi inn í Hrauneyjar.  Eflaust hafa reiknimeistarar Landsvirkjunar reiknað hagkvæmni þess nálægt lagi,  en það var meira en að segja það.     Enginn flutningavagn hjá GG (voru þá nær einráðir í stórum flutningum)  reyndist ná máli í lengd.   Var þá gripið til þess ráðs að lengja einn vagn með rafsuðu og stálbita  að vopni.

Með allra stærstu flutningum að umfangi  á þessum tíma,  en að sjálfsögðu var vigtin ekkert mikil.

 

Loks var  lengingu vagnsins og stífingum í botni braggans lokið.   Góður “stubbur” (næturvinna) framundan hjá vinnuflokknum og um kvöldið var langur og breiður bragginn hífður á vagninn með tveimur krönum.    All svagur til hliðanna því vagninn var einungis í venjulegri breidd,  en treyst á gott jafnvægi og veghefilsstjórinn látinn vanda sig að hefla þvottabrettin á malarvegi sem var um 6 km leið.

Allt var klárt.  Búið að festa eins og hægt var.  Álags horn hreinlega rafsoðin föst við vagninn, ef ég man rétt.

Var látinn halda í einhverja spotta ásamt fleirum við upphífingu, en að því loknu bauð bílstjórinn mér að sitja í . Hann var þaulvanur reynslubolti sem hafði ýmsa fjöruna sopið.        Hress og ræðinn.   Allt gekk að óskum og samviskusamlega keyrði hann á miðjum vegi, enda ekki annað í boði uppá plássið.

Útvarpið í bílnum var í gangi.   Að vísu ekki ríkisútvarpið, það var sofnað þann daginn en vel mátti ná Radio Luxemburg eða BBC á langbylgju.

Allt í einu snarhækkaði í útvarpinu.  Við tóku tónar frá framandi slóðum sem nálgaðist ærandi hávaða.  Ættað frá Arabíu og löngu síðar heyrði ég samskonar tóna í sjónvarpinu og áttaði mig, þetta voru semsagt tilbeiðslur úr bænaturnum.

 

Bílstjórinn kveikti um leið á perunni.  Snarstöðvaði bílinn og skipaði mér ekki að snerta neitt.  Alls ekki járnmælaborðið í Scania og hafa fæturna á mottunni ! Sjálfur stóð hann kúplingunni og bremsunni.  Tók ekki  einu sinni áhættuna að snerta gírstöngina og taka úr gír.

 

Nokkru áður hafði Landsvirkjun fest kaup á dælupramma sem fékk nafnið Trölli.  Hann dældi eðju uppúr lónum og var upphaflega knúinn 300 ha dísilvél.     Vegna hækkandi olíuverðs og gnægðar af orku á þessum slóðum var aflinu breytt í  stóran rafmótor.  Lögð var lína frá Sigöldu sem á var um 1 megavatt hvorki meira né minna.  Af henni fékk Trölli sitt afl í kapli og kunnugur á staðnum fullyrti að slíkt væri einsdæmi í heiminum á þessum tíma þe fyrir tæpum 50 árum.

 

Við vorum ískyggilega nærri þessari línu líkt og vitað var og menn höfðu mælt samviskusamlega.  Grunur okkar var staðfestur þegar einn úr flokknum slengdi hendi sinni nálægt stuðara trukksins og nánast flaug í burtu.   Enginn meiddist við þessa uppákomu og þessvegna segir ég nú frá þessu ævintýri.

Á gafli braggans voru rörastífur sem stóðu út fyrir breiddina til hliðanna ætlaðar fyrir rennihurð.  Gleymst hafði að gera ráð fyrir þeim, eða kippa þeim af.

Þetta olli því að við vorum komnir í rafmagns “geislann”.       Ekki í beina snertingu, því þá er ekkert víst að við værum til frásagnar.

 

Gummi Arnolds rafvirki í Búrfelli var því ræstur út með hraði  og við biðum á meðan í bílnum.     Algjörlega “absurd”  tími með tvo í bílnum eins og myndastyttur nánast með Allah í eyrunum.  Sem betur fer datt þó líka inn skemmtilegra útvarpsefni með góðri tónlist, enda loftnetið fádæma gott og nánast heimurinn undir.  Margra kílómetra rafmagnslína og engar truflanir hvernig sem á því stóð.

 

Loks kom rafvirkinn og hafði slegið út línunni í Trölla.  Skilaboðin frá honum voru nú einföld,  en því miður allt eftirá séð.      Hefðu bara verið dregnar fram snjókeðjurnar og látnar hanga aftur úr bílnum… þá var jörðin komin og línan hefði slegið út sjálfkrafa.

 

En sjaldan verið í jafnmiklu stuði.   Og í þetta skipti var það með þessum guði.