Hrunið á Wall Street og hrunið hér.

Af hverju lærir enginn neitt?     Til hvers eru fjölmargir í dýru námi og endurmenntun, en samt lærir enginn neitt.      Spyr sjálfan mig þessarar spurningar eftir fróðlegan breskan fræðsluþátt sem hét "1929-Hrunið mikla".    Sá hinn sami var sýndur á RUV mánudagskvöldið 23. nóv.

Allt voru þetta auðvitað í stærri skala hinir óblíðu gjörningar sem áttu sér stað í New York fyrir 80 árum síðan.      En líkindin öll við íslenska hrunið, sérstaklega í aðdragandanum var sláandi.         Bólu undanfarinn var í raun nákvæmlega eins.          Gnægð lánsfjár.    Ógrynni peningamagns í umferð.    Keypt hlutabréf fyrir  lánsfé.   Veitt lán útá galin veð.   Og svo mætti lengi telja.

Líka var á RUV frábær bíómynd sl. sunnudagskvöld 22. nóv. 09. Hún hét "Freefall"  á frummálinu gerð af Bretum og Áströlum.  "Í frjálsu falli" á íslensku.     Myndin hófst á því fræga ári 2007.      Sláandi var lýsing á lífi öryggisvarðar í stórri Kringlu.    Hann hitti fyrrum skólafélaga sinn sem vann í stórum banka.    Vinurinn spurði hvernig hann hefði það.   Öryggisvörðurinn kvaðst bara hafa það ágætt.  Hann ætti tvö heilbrigð börn og góða konu. Húsnæði leigði hann af borginni í blokk.

Vinurinn sagði að það gengi ekki til lengdar.  Hann ætti að veita sér meira.  Það endaði með því að hann seldi honum þá hugmynd að hann gæti útvegað ódýrt lán fyrir stærra og betra húsnæði sem hann færi létt með að kljúfa.   Öryggisvörðurinn féll fyrir gylliboðinu þrátt fyrir andmæli eiginkonunnar.

Restina má sjá fyrir en myndin endar síðla árs 2008.   Kjör lánsins stórversnuðu nánast á "íslenska" vísu.        Ekki batnaði ástandið þegar karl anginn missti vinnuna.     

Skyldum við læra eitthvað núna á þessari öld?