Davíð. Aftur.

Tæpast verður ráðing Davíðs Oddsonar sem ritstjóra Morgunblaðsins til að lægja hjartslátt og tilfinningarússíbana stórs hluta landsmanna.  Hann er einfaldlega þeirrar gerðar.  Óvæginn og beittur.   Hann á auk þess fortíð sem allir þekkja.

 En ég vitna orðrétt í annan bloggara Ómar Valdimarsson blaðamann;   ..."auðvitað er rétt að hinkra og sjá til hvernig Davíð tekst til. Vonandi tekst að leggja eitthvert mat á störf hans án þeirra a) froðufellinga eða b) hallelúja-söngs sem venjulega er upphafinn þegar sá maður á í hlut. "http://umbiroy.blog.is/blog/umbiroy/

Ég set spurningamerki við faglegu hliðina.  Þessi hæfileikaríki maður er svo nátengdur því uppgjöri sem fer fram þessi misserin að þar hlýtur að vera visst flækjustig framundan hjá blaðamönnum.  Þá meina ég hvernig munu þeir standa í lappirnar.     Mér sýnist til dæmis Jón Ásgeir vera meira og minna í sviga við umfjöllun blaðamanna hjá 365 samsteypunni. (eða hvað sem hún heitir nákvæmlega þennan daginn)  Munurinn er þó sá að Davíð á ekki blaðið að ég best veit.

Vonandi verður ekki svo á Mogganum gagnvart DO.

Frá hlið eiganda fjölmiðils sem er í rekstarbasli skil ég málin.    Davíð hefur alltaf tekist með ólíkindum vel að ná eyrum þjóðarinnar.    Á hann er hlustað og orð hans hafa vigt.     Sé hér horft á hið kalda mat að selja sig, þá er  Mogginn nú með svakalegt  "publicity stunt".

Ritstjórar Morgunblaðsins hafa alltaf haft pólitíska vigt og beittar skoðanir. Það er ekkert nýtt.  Við brotthvarf Matthíasar og síðar Styrmis hvarf vigt leiðara.     Fjölmiðill með skýra sýn skiptir máli.       Get nefnt sem dæmi áralöng skrif þessara tveggja ritstjóra um kvótamálin.    Andstaðan gegn ósanngirni þess vakti marga til umhugsunar um agnúa þess.    Framsalskerfið er vissulega enn til staðar, en því má ekki gleyma að margir agnúar hafa verið tálgaðir af og öðru breytt.  Veiðileyfagjald, byggðakvóti  nú síðast vísir að strandveiðum og fleira.     Matthíasi var aldrei þakkað fyrir sína varðstöðu um gallana ,en hún skipti tvímælalaust máli.

Þeim sem sagt var upp á blaðinu eiga hinsvegar samúð mína.