Hin raunverulegu verðmæti.

Aðeins er verið að velta fyrir sér raunverulegum verðmætum hér á  Íslandi þegar  heimskreppa geisar.

Ég sá að Morgunblaðið var að gera lítið úr mikilvægi landbúnaðar í þessu sambandi, það kemur satt að segja ekki á óvart miðað við allt að því óvild sem snýr að þeim atvinnuvegi úr þeirri átt.

Ef við setjum þetta í eðlilegan forgang þá er efst í verðmætaröðinni  án efa fjölskyldan, börnin og  góð heilsa. 

Hitt má kallast hjóm þessvegna.

En við verðum að lifa.

Eru ekki verðmætin  að einhverju leyti það sem er eftirspurn eftir hverju sinni.

 Þegar í harðbakkann slær þá hlýtur það að vera ein af frumþörfunum. Að nærast.  Mikilvægi landbúnaðar verður því flestum ljóst.   Ekki síst þegar sá blákaldi veruleiki opnast augum fólks að þjóðarbúið á nákvæmlega engan gjaldeyri til eins né neins um þessar mundir.

Ef menn halda því til streitu að spá i eitthvað annað þá hlýtur það  sem lítið er til af í jörðu að vera verðmætt.  Svosem  gull, silfur, demantar.   Alveg eins  og fyrir nokkrum þúsundum ára.

Svo má lengja listann.  Hreint vatn. Mengunarlaus orka.  Víðsýnt, upplýst og velmenntað fólk, svo eitthvað sé nefnt.   Síðan að sjálfsögðu allt það sem þetta útsjónarsama fólk hér á Íslandi framleiðir og kemur í verð.  Hvort sem það er innan eða utanlands.