Meðvirkni.

Í áfalli íslensku  þjóðarinnar eftir efnahagsstorma síðustu daga beinist gremjan að fáum mönnum.  Og réttilega í sumum tilfellum eru nefnd nöfn.  Sú gremja og reiði  á eflaust eftir að magnast sem er ekkert skrýtið.

En það gleymist hve eyðsluhegðun þjóðarinnar var almenn.  Ætli á að giska 30 til 50%  almennings hafi ekki farið framúr sjálfum sér.    Svo ég tali skýrt.   Eytt í óþarfa. Eða óþarfa munað, óþarfa stærð húsnæðis og kostnað.

Og stór hluti þjóðarinnar dáðist  að sínum útrásarmönnum.   Nema Vinstri - grænir.  Þeir eiga hrós skilið fyrir þá afstöðu í dag.   En hún byggðist ekki alltaf á tæknilegum efasemdum sem margir eftiráspekingar vita í dag.  Heldur einfaldri andstöðu við markaðshagkerfi.

En þetta og meðvirknin síðustu ár er ekki mál málanna í dag.    Hún er að halda dampi í atvinnulífi og að fá vit í verðlags og gengismál.

Setti eftirfarandi komment á eina síðu;

Þetta er athyglisverð hugmynd varðandi Icesave reikningana.  Það verður þó fyrst að fá kúrsinn á hreint.  Hverjar séu lagalegar skyldur okkar en slíkt virðist á reiki hjá lögspekingum.

Geir Haarde er hinn mætasti maður og séntilmaður í hvívetna.  Líkt og anglósaxar myndu segja, "likeable person".   Einhver var þó helst til daufgerður og seinn til verka sem við stjórnvölinn stóð, með afdrifaríkum afleiðingum.   Hvort sem það var Geir eða einhver annar ráðherra.      Svo virðist nefnilega  vera að viðvörunarbjöllum hafi verið klingt vegna sívaxandi áhættustærðar bankakerfisins."

Það eiginlega breytist frá degi til dags hver ber megin ábyrgð á þessu öllu saman.   Nöfn Seðlabankastjóranna ber ekki hæst eftir daginn i dag.   Hvað sem verður á morgun.