Til hamingju með Davíð Oddsson.

Það er full ástæða til að óska fólki til hamingju með Davíð Oddsson!

Bjáti á eftir heimsins glaum og gleði er gott að geta persónugert hlutina og kastað níð í opinbera embættismenn sem eru að vinna vinnuna sína.

Útvarp Saga er að verða ein lífseigasta "frjálsa" útvarpsstöðin og maður kveikir oft og lætur hana malla.    Og útvarpsmennina mala.      Hvernig þeir hinsvegar láta þessa dagana og hamast á Seðlabankastjóra nær varla nokkurri átt.    En fólki líður greinilega betur.       Það er greinilega mikil fróun að kenna ástandi efnahagsmála einum manni.  Og ekki í fyrsta skipti sem þessum tiltekna manni er kennt um flest.

Það skipti nákvæmlega engu máli í hvaða formi aðstoð til Glitnis var.   Þetta hékk allt á þvílíkum bláðþræði að allt sem sýndi minnstu veikleikamerki í bankakerfinu  hefði fælt menn frá þessari örmynt "med di samme".    Hraðferðin niður (lánshæfismatið)  hófst á þeirri mínútu þegar Glitisforkólfar neyddust til að taka fyrstu skrefin á fund Seðlabankans.    Ekki eftir það.  Erlendir eftirlitsaðilar höfðu líka fyrir löngu varað við of mikilli stærð bankanna miðað við hagkerfið, ef færi illa.

Bankarnir súpa meðal annars seyðið af bull íbúðarlánum til 40 ára.  Fjármögnuð hinsvegar erlendis til 5 ára.  Semsagt partýið var talið jafn eilíft og Esjan.

HINSVEGAR.  

   Þetta þýðir ekki að ég sé sáttur við allt eða setji menn í guðatölu.     Það er til dæmis bull og rugl hve vextir eru háir og þær hækkanir allar eru löngu hættar að bíta.     Samdráttur er löngu hafinn.    Það er líkt og menn í Svörtuloftum bíði eftir atvinnuleysistölum á pappír svo fastir eru menn í kreddunum og fræðunum.  Einnig þarf einn ákveðinn maður að rifja upp fyrir sjálfum sér að hann er hættur í pólitík.