Heimspeki.

 

Margur hefur hrópað sig

magnþrota og spurt:

Hvaðan

og hvurt?

 

En bægt úr huga sér öðru,

sem brýnni spurning var:

Hvenær

og hvar?

 

Og nærtækara er svarið

en nokkur vænti sér:

Nú

og hér!

 

(Þorsteinn Valdimarsson)

 

Ég túlka meininguna í þessu ljóði sem heitir "heimspeki"´, svolítið þannig að okkur Íslendingum hættir til að ræða ekki (vanda) málin sem að steðja hér og nú.    Veltum okkur endalaust frekar endalaust uppúr fortíðinni.

Nóbelskáldið orðaði þetta einhvern tíma á þann veg að við ræddum fram og til baka aukaatriði (tittlingaskít) , en alla ræki í rogastans ef einhver kæmi að kjarna málsins.

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Davíð Kristjánsson (IP-tala skráð) 12.8.2008 kl. 01:56]

Þetta ljóð er margslungið að því leiti að ljóðlínurnar kallast á.

Annar heimspekingur sem átti heima fyrir vestan þig og bar lákaflega létt nafn orkti:

Alkyns mæða á vill banga,
eftir því sem mér er flutt.
Sumir hafa sin of lagna
en á sumum er hún alltof stutt.