Tækifærin í Flóahreppi.

Það er gaman að fylgjast með þegar fólk nær að skapa  sér og sínum tækifæri við breyttar aðstæður. 

Flóahreppur er myndaður úr þremur hreppum sem voru álíka að stærð. Atvinna var til skamms tíma nær eingöngu hefðbundinn landbúnaður.

Kúabúskapur hefur gegnið í gegnum gríðarlega grisjun síðustu ár.  Búum fækkað en þau að sama skapi stækkað. Þetta heitir á nútímamáli hagræðing.   Ef hún væri ekki til staðar nú í þessari grein væri hrópað á hana úr öllum hornum samfélagsins. Eðlilega. 

Þessa hagræðingu hafa kúabændur orðið að  kosta sjálfir. Dýr kvótakaup af hvor öðrum eru ekki reiknuð inn í neinn verðlagsgrundvöll á  afurðum eða framleiðslukostnaði  mjólkurvara.    Gerir okkur vondandi betur í stakk búna að takast á við framtíðina. 

Finnar áttu þennan pakka að mestu eftir þegar þeir gengu í ESB.  Búin voru mörg og flest lítil.  Þeirra  grisjun tók víst verulega á .

(Hitt er allt annað mál að framtíðin lítur ekkert sérlega björt út þessa dagann 7 % gegngishrap bara í dag!. Ekki góður dagur fyrir þá sem farið hafa með sitt í erlend lán eða aðra verðbólgna aftan og framan.)

En sem betur skapar fólk sér önnur tækifæri.  Að Gegnishólaparti fluttu tvær fjölskyldur úr Reykjavík með fyrirtækið með sér. Vélsmiðju sem hefur flutt tæki til margra heimshorna, m.a. mikið til Suður Ameríku.  Þessi jörð hafði verið án búskapar í 25 ár.        Að Vatnsholti flutti fjölskylda með fyrirtæki úr Reykjavík.  Flytur inn og smíðar einnig leiktæki og ótal margt fleira.   Í Ölvusholti hafði kúabúskap verið hætt fyrir fimm árum.  Þar er nú framleiddur sælkera bjór í gömlu hlöðunni, flatgryfjunni og fjósinu.  Í Syðri Gegnishólum áður kúajörð er margfaldur  heimsmeistari í hestaíþróttum nýbyrjuð að temja, þjálfa og halda námskeið.

Fyrir utan alla þá sem sækja vinnu á  suðvesturhornið sem er auðvitað eitt atvinnusvæði.