Ofbeldi alltaf skammarlegt.

Ef við útvíkkum ofbeldi og hótanir af þessu tagi aðeins útfyrir pólitík. 

Alvarlegasta atvik af þessu tagi er líklega sýruárás (fyrir ca áratug) á  þekkta konu í íslensku viðskiptalífi.  Það á tröppunum heima hjá henni. 

Athyglisverð voru ummæli Dags B. Eggertsonar hjá Sigmari í Silfrinu. Hann rifjaði upp að ekki hefði náðst samstaða hjá öllum í Samfylkingunni að fordæma árásir  og mótmæli við einka heimili fólks fyrir 10-12 árum.    Hverjir voru það? Vill ekki einhver lipur fjölmiðlamaður finna útúr því? Er þetta angi af sömu upprifjun og Kristrún Heimisdóttir setti fram?   Erfitt að  skilja öðruvísi en að einhver hafi haft þá skoðun - að viðkomandi ætti hreinlega slíka útreið skilið. 

Málið er einfalt í mínum augum.  Þetta er skammarlegt. Hver sem á í hlut - og hvar sá er staddur í pólitík, sem verður fyrir svona löguðu. 

Í meirihluta tilvika sem þessa gengur glæpamaður vart heill til skógar.  Það breytir samt í raun engu, gjörðin er söm. 

Ávallt skal taka hótanir alvarlega