Að "íslenska" ástandið.

Það er ótal marga hliðar á þessum verknaði.    Aðal málið,aðal fréttin hér og nú er að Parísarbúar og Frakkar verða fyrir þessum viðurstyggilega atburði. 

Því er að mínu mati sá staður, sú stund, það fólk, fórnarlömbin í þessu máli. Af því, af andrúmsloftinu, af stemningunni, af viðbrögðunum, af hugsun óbreyttra borgara, af viðbrögðum stjórnvalda - VILJUM VIÐ FÁ FRÉTTIR.

 

Af sjálfhverfu Íslendinga og íslenskra fjölmiðla verður hinsvegar ekki logið. 

Í fljótheitum var jú greint frá hvað gerðist, en síðan varla söguna meir.  Ég alhæfi vissulega  að nokkru leyti og Morgunblaðið er að gera þessu góð skil. Tek það fram.

Aðrir hafa síðan rembst sem rjúpan við staurinn, og tekist,  að snúa þessu að íslenskum veruleika að einhverju leyti.     Mér finnst það bara ekki koma þessu máli nokkurn skapaðan hlut við.   

Aðal málið er þessi viðburður. Við svona atburð viljum við heyra meira í Íslendingum búsettum i París. Frökkum hér á landi. Einnig að virkja fréttaritara betur, splæsa í ódýra flugmiða hjá Wow air og hreinlega senda blaðamenn á staðinn.  Það getur ekki sett alla íslenska fjölmiðla á hliðina.

Til viðbótar eiga fréttamenn erlendra frétta á hinu stærri fjölmiðlum að eiga sviðið.  Þeir þurfa að setja sig ítarlega inn í svona atburð og þekkja margar hliðar hans fyrir Frakka á þessum tímapunkti.   Þeir eiga að fá meira rúm en tveggja minútna andstutt lýsing á atburðum.

 

 

Unglingurinn sem var grunaður