Heimili ólikra skoðana.

 

 

Það verður fróðlegt að sjá hvort og hvernig nýr útvarpsstjóri Magnus 
Geir Þórðarson setur mark sitt á áherslur og vinnubrögð kringum fréttir, 
fréttaþætti og þáttagerð hjá Rúv.
Mín skoðun er sú að sú stofnun eigi ekki að hafa pólitiska 
ritstjórnarstefnu.   Það eru nógu margir í þvi.  Morgunblaðið, 
Fréttablaðið, DV, Eyjan , Kjarninn og svo mætti lengi fram eftir degi 
upp telja.       Þessi miðill (sem ég styð að sé við lýði)  á i viðbót 
við núverandi ágæta fræðslu að vera vettvangur mismunandi skoðana og gæta óhlutdrægni eins og framast er unnt.      Þá er ég ekki að tala um að þáttastjórnendur eða fréttamenn  séu stöðugt í hlutlausum gír, því þá geta þeir orðið litlausir.  En þeir verða samt að láta sig hafa það að leiða saman fólk með misjafnar skoðanir.  Einnigkynna sér andstæða póla í umdeildum málum og geta þeirra.

 

Þátturinn vikulokin á Rás 1 er orðinn brandari. Gamall vani hjá mér að hlusta á þáttinn á laugardögum.  Páll Heiðar Jónsson heitinn, 
þáttagerðarmaður á Gufunni til áratuga sá lengi um þennan þátt.  Hann 
hafði lag á að fá í þáttinn til sín gesti með ólík viðhorf.  Skaut inní öðru hvoru hálfgerðum stríðnisspurningum til gesta og hallaði þar hvergi á.
Í dag koma aðeins gestir með eins viðhorf.

Að vísi heyrði ég henni Aldísi Hveragerðisbæjarstýru í þættinum fyrir stuttu og var það 
óvænt og skemmtileg tilbreyting.  Val viðmælenda nær nefnilega hérumbil aldrei útfyrir Elliðaár.

Hallgrímur Thorsteinsson núverandi stjórnandi þáttarins fer hvergi í launkofa með sínar skoðanir t.d. gagnvart ESB málum og  fleiru   sem er yfirleitt afskaplega “höfuðborgarmiðað”.

 

En oftar en ekki sleppi ég alveg að hlusta.  Þá hefur hann leitt saman skoðanabræður og systur í leiðandi spjall.         Alveg af sömu ástæðu  nenni  ég ekki að horfa á Ingva Hrafn  á  ÍNN  með sína  sömu skoðanabræður viku eftir viku kinka kolli til hvors annars.  Sá er þó munurinn að Ingvi Hrafn býr til sínar starfsskyldur sjálfur.  Ólíkur er til að dreifa hjá miðli í almannaeigu.

 

Sem skýringu  dettur mér helst í hug einhversskonar uppgjöf.   Þá gagnvart því að þættir leiðist út í þras en ekki rökræður.   Jú, þeim hættir til  slíks sem hafa sterkar meiningar í pólitík.     En   þar hefur röggsamur þáttastjórnandi  allt í sínu valdi.