Lesturinn og skólarnir.

Við erum með 
dýrustu grunnskóla í Evrópu per nemanda.   Gott og vel. Ekki getur það talist slæmt afspurnar.  Öll viljum við gera vel við börnin okkar.  Þá getum við 
allavega samkvæmt því sloppið við deilur um fjársvelti til  grunnskólanna.  Síðan getum við aldeilis tekið til við að ræða í hvað þessir peningar fara. Geri mér ljóst að þrátt fyrir fyrrgreinda staðreynd eru ekki allir skólastjórnendur sælir með sitt.

 

En ég er pínulítið hugsi yfir hrakandi les-skilningi íslenskra nemenda samkvæmt alþjóðlegum könnunum. Við misstum okkur í að 

byggja alltof dýrt skólahúsnæði fram að árinu - þið vitið. Bættur árangur 

í lestri fékkst ekki með þvi, svo mikið er vist.

 

Mín tilfinning sem algjörs leikmanns, er sú, að við höfum verið að jafnaði mun “læsari”  fyrir nokkrum áratugum.   Það var ein af sérstöðum Íslendinga hvað þeir lásu mikið.  Þú gekkst að óbreyttum hafnarverkamanni fyrir nokkrum áratugum og ræddir við hann um fornsögurnar, og jafnvel alþjóðlegar bókmenntir.     Slíkt var nánast óþekkt í öðrum löndum.   Víðast hvar var (og er)  það einungis mið og yfirstétt sem  hefur “vit”  eða þekkingu á slíku.     Sem betur fer eimir enn af þessari sérstöðu okkar.  En þetta fer heldur til verri vegar.

 

“ Breytum ekki vinningsliði”, segir enskurinn.   Af hverju erum við sífellt 

föst í því að nútíminn viti allt best?  Grunngildin hafa bara hreint ekkert breyst.   Það skiptir ekki minna máli að ná tökum á lestri og 

lesskilningi í dag.    Get ekki séð að neinu breyti hvort textinn sé á tölvu , 

(spjaldi) eða í bók.   Reynslan hlýtur vera ólygnust.  Gamla aðferðin við 

lestrarkennslu skilaði góðum árangri.  En hana mátti þó eflaust þróa frá gömlum tíma.

 

 

Mér skilst þetta sé lakara hjá drengjum.  Hugsanlega er þar eitt brot skýringar

á betri árangri stúlknanna, að  konur eru sífellt að kenna stelpum.   Þær nær einoka stétt 

leikskólakennara og kennara í grunnskólum.    Ég tek fram að auðvitað hefur kyn ekkert að gera með hæfni eða færni við kennslu hjá hverjum og einum. Langflestir kennarar leggja fram frábært starf. En kynin tengja oft betur við sitt eigið.

 

 

(Pistill í Sunnlenska fréttablaðinu april 2014)