Brossögur af Gufunni.

Jóhannes Arason var lengi þulur á Rás 1. Hann hafði þægilega og skýrmælta
rödd, örlítið hása.    Áður tíðkaðist ekki að "blaðra" margt utan
þess nauðsynlega í útvarpinu. Ólíkt og í dag. Í fréttatíma var Jóhannes að lesa  um einmuna
veðurblíðu á landinu. Öllum að óvörum ómaði allt í einu sterk barítón
rödd úr barka  Jóhannesar er hann  hóf lestur fréttarinnar.  "Í dag hefur
verið... “logn og blíða sumarsól...  á öllu landinu... "  við þekkt
sönglag sem flestir þekkja.  Hlustendur hváðu og mig minnir að
þetta hafi ratað á síður blaðanna daginn eftir.

Jóhannes þessi Arason hafði þá aukavinnu frétti ég að sitja yfir nemendum
í prófum við Háskóla Íslands.       Á þeim tíma var aðeins eitt útvarp.
Ein rás, sem allir hlustuðu á.   Raddir þula útvarpsins voru því inn á
heimilum allra landsmanna, inn í öllum herbergjum og allir landsmenn
þekktu þá, öfugt við það sem tíðkast í dag.Áður en prófið hófst las
Jóhannes yfir texta sem fylgdi.   Þá gall við í einbeittum  og
niðursokknum nemenda á einu borðinu.  "Viljið þið gjöra svo vel að slökkva
á útvarpinu, rétt á meðan! "

 Í auglýsingatíma var eitt sinn lesinn textinn    "kartöflur með teygju,
kartöflur með teygju".    Þulur gerði smá þögn.  (eflaust farið að velta
fyrir sér hverskonar útsæði þyrfti í slíkt). Kom síðan aftur inn og
"sagði þul hafa lesið þessa tilkynningu skakkt"...   "hér á vist að
standa korktöflur  (inniskór)   með teygju.   Greinilegt var að hláturinn
var ekki langt undan.  En  á þessum árum mátti  alls ekki heyrast hlátur
frá grandvörum útvarpsmönnum.
  Á gamlárskvöld  var sem oftar lesnar veðurfregnir og byrjuðu á
hefðbundinn hátt.   " þetta er á veðurstofu Íslands"   smá þögn . , og
síðan var bætt við "hvort sem þið trúið því nú eða ekki!      
Eftirminnileg melding því lesturinn frá þeirri stofnun hefur í gegnum
áin verið afskaplega íhaldssamur og formfastur. Hvort þulurinn hefur
fengið sér einn lítinn i tána vegna áramótanna ,skal ósagt látið.

 Pétur Pétursson þulur hafði hljómmikla og góða útvarpsrödd.. En smá “primadonna” og nokkur fyrir sér.
 Eitt man ég eftir að fór greinilega í taugarnar á honum af einhverjum
ástæðum.     Trúlega á sjöunda eða áttunda áratugnum fóru
þáttastjórnendur að minnast á tæknimennina.  Fram að því höfðu þessir
ágætu menn verið "hálffaldir" í stofnuninni og þeirra lítt getið, þó verk
þeirra hafi í gegnum árin eflaust verið drjúg bakvið glerið.     Ágæt
kurteisi og þetta er enn gert í lok þátta hjá mörgum á Rúv..En eitthvað fór
þetta fyrir brjóstið á Pétri og hann leyndi því ekki að þetta þótti honum
óþarfi af einhverjum ástæðum.         Ég man að í eitt skipti sagði hann
í lok einhvers þáttar svona frekar háðslega ; "og svo þakka ég tæknimanninum fyrir að hafa
fæðst ! " ."Verið þið sæl.".

 

(Birt í Sunnlenska Fréttablaðinu  júlí 2013)