Simmi og Jói útskýra ástæður.

Virðing fyrir Alþingi og Alþingismönnum er i sögulegu lágmarki.  13 % ánægð með þá, ef ég man rétt. 

Ástæður ?   Ja, eigum við nokkuð að ræða það, eins og maðurinn sagði.

Heyrði úr þætti með Simma og Jóa á Bylgjunni síðasta laugardag 5. febrúar, fyrir tilviljun.  Þeir eru alltaf hressir strákarnir.

En þegar 36 mínútur voru liðnar af þættinum fóru þeir alveg á kostum að mínu mati.  Þá lásu þeir upphátt nýja bloggfærslu einnar þingkonu Samfylkingarinnar.  Lögðu síðan útfrá því á mannamáli og með þeim stíl sem almennir borgarar þessa lands gera hægri / vinstri.  Nánar tiltekið með léttu háði og undrun yfir hvernig fólk getur látið.

Það eru ekki allir með sinnismaníu og andstuttir yfir hegðun þingmanna, eða stöðu síns flokks.  Íslendingar eru í þeirri stöðu nú að þeir komast  gegnum daginn með léttu gríni.  Nánar tiltekið, flestum er slétt sama um sína þingmenn, líkt og kannanir segja.

http://www.visir.is/section/MEDIA98&fileid=SRC308A1E3A-D41F-4133-9E27-82113D6E646D

Þarna er slóðin á þáttinn umrædda.   Með því að færa bendilinn með músinni má hraðspóla gegnum þáttinn.  Frá mínútu 36 til 41 eru strákarnir að ræða um Ólínu Þorvarðar, Lilju Móses og Ögmund.  En þeir gætu verið að tala um marga aðra þingmenn, þess vegna.

Spaugstofunni tekst þetta ekki nú um stundir.  Þegar kemur að pólitík hugsa þeir mest um ritstjóra út í bæ en klappa Krötum (semsagt valdhöfum) eins og köttum.    Þeir eru hinsvegar oft óborganlegir þegar kemur að daglegum raunum Jóns og Gunnu.