Ekkert að væla.

Þetta eru sannarlega "strákarnir okkar" , þrátt fyrir tapleik. Eftir slíka tapaleiki  færist þetta nefnilega oft yfir í "íslenska landsliðið".     Þeir líta með sjálfsgagnrýni í eigin barm.

Sem áhorfandi inni í stofu, settu nefnilega dómararnir mikið mark sitt á þennan leik.   Þeir voru alveg glataðir vægast sagt.

Hefðu dómarar sýnt eðlilega og sanngjarna dómgæslu hefði leikurinn verið hnífjafn til enda.   Þá hefði reynt betur áþolgæði,kænsku og styrk.   En þegar   við misstum af fjölda marktæra vegna óskiljanlegra dóma og hreinlega mörkum, vegna flauts  á vitlausum tíma þá fór sem fór.

 

„Of mörg aulamistök“