Kvótamarkaður í mjólkurframleiðslu.

Nýlokið er fyrsta tilboðsmarkaði hjá kúabændum með greiðslumark í mjólk. Í sem stystu máli, þetta heppnaðist.

 Seljendur mjólkurkvóta leggja inn á formlegan hátt það verð sem þeir óska fyrir rétt sinn.  Kaupendur leggja einnig inn tilboð með annaðhvort bankaábyrgð eða ávísun og tilgreina þá upphæð sem þeir eru tilbúnir að greiða.

Ef línurit um verð framboðs og eftirspurnar skarast  þá er sá skurðpunktur jafnvægisverð þessa tilboðsmarkaðar.   

Þann 1. desember sl. voru umslögin opnuð.  Verðið nú reyndist kr. 280 per líter.  Það er talsverð lækkun frá viðskiptum sl. vor (2010) sem er mjög ánægjulegt.   Reyndar er það magn sem nær jafnvægisverði (og viðskiptum)  138.588 lítrar.  Framboð var hinsvegar alls 927.871 lítrar mjólkur.

Aðalmálið kringum þessi viðskipti finnst mér hinsvegar sanngirni. Að þeir sem vilja auka rétt sinn komi jafnir að borði. Ekki eftir klíkum,heppni eða kunningsskap.   Allt hefur fram til þess verið býsna lausbeislað hvað varðar aðhald kringum viðskiptin.

Vegna þess að þessu viðskipti voru til þessa dags algjörlega opin, hefur þetta verið síðustu árin fyrst og fremst seljendamarkaður.    Séðir seljendur hafa getað leikið sér að því að spenna upp verð með því að  hafa samband við tilboðsgjafa hægri  / vinstri.  Segjast hafa fengið tilboð uppá x krónur en hvað býður þú?    Afleiðingin af þessu hefur verið óþarflega uppspennt verð.  Sem þýtt hefur aukinn kostnað fyrir alla nema fráfarandi bændur.

Verðin nú verða væntanlega til hliðsjónar hjá bæði seljendum og kaupendum við næstu viðskipti eftir nokkra mánuði. Fróðlegt verður að já hvort verðið lækkar enn.  Seljendur fá væntanlega lítið með því að halda verðhugmyndum sínum í óraunsæjum himinupphæðum.    Kaupendur  hafa vart efni á að bjóða alltof hátt verð.  Bæði hlýtur afkoman að setja því skorður og einnig er sú tíð liðin að bankinn banki uppá og spyrji,  " hvað má bjóða þér hátt lán?".

Eini galli sem ég sé er kostnaður þeirra sem að koma. Hann er nokkur,en var auðvitað lítill þegar ein smáauglýsing í blaði var það eina sem þurfti.