Megas

Ég var eitt sinn bílstjóri með vinum og endað var í skemmtistaðnum Klúbbnum í Reykjavík. Fjör og gleðin teyguð þar allt til að lokað var - með glas af vodka í kók, kláravín eða Bommerlunder í hönd. ( Nafninu á þessu þýska brennivíni var yfirleitt breytt í “ Félagslunder” í höfðið á besta félagsheimilinu).

Enn langt í að saklausari drykkur en fyrrgreindir spíra miðir væru til sölu á knæpum eða í Ríki. Bjór semsagt ófáanlegur.

Ég settist útí bíl, hinkraði eftir félögunum og kveikti á Rás 1. Viti menn hún var enn í gangi þó komið væri fram yfir miðnætti ! Var ekki Stefán Jón Hafstein byrjaður með nýjan þátt, “ Næturvaktin”. Algjört nýnæmi.
Á þessum tíma kvölds gast þú bara hlustað á Radio Luxemburg, BBC, eða Kanann ( á Keflavík herstöð) værir þú staddur í borginni.

Stefán skellti Megas undir nálina. Mig minnir kringum tímabilið “Drög að sjálfsmorði” . Ég fór einmitt á þá mögnuðu stórtónleika í hátíðarsal MH.
Það var ferlega erfitt að skilja skáldið á þessum árum. Hann eiginlega hálf hrækti orðunum útúr sér í sumum lögunum.
Stefán Jón kunni ráð við því;

Þetta var bálkur mikill og mörg erindi. Að hverju þeirra loknu kippti hann upp nálinni og stöðvaði flutninginn á laginu. Las síðan sjálfur textann (Megasar) með sinni háu skýru röddu. Lét síðan nálina rólega síga niður og áfram koll af kolli. Svínvirkaði.
Auðvitað kom þá í ljós ( þegar allt fór að skiljast) að jafnvel Jónas Hallgrímsson hefði verið fullsæmdur af stöku hendingum. Flutningur söngvaskáldsins var hinsvegar villtari en flest sem var villt á þessum árum. Það átti þó eftir að snarbatna hjá honum síðar á ferlinum.

Hann Megas náði því að verða áttræður í dag. Magnaður alveg, tímalínan og sum æfiskeiðin voru nefnilega ekki alltaf heilsusamleg. Mörg kveiktu á hæfileikum hans, en ekki öll. Einn af þeim var Kristján Eldjárn Þorgeirsson fyrrum bóndi í Skógsnesi. Fullorðinn og kominn úr allt annari deild sá Stjáni fljótt margt gott í hann spunnið og heillaðist mest af skáldinu og textasmiðnum Megasi. Hans kynslóð þótti nú yfirleitt ekki mikið til koma hjá þessum “krökkum” . Sbr. gríntexta Flosa Ólafs. ´”Það er svo geggjað að geta hneggjað. “

Megas er ekki allra , en margra.