Að flytja inn dýrtíð.

Þetta er einfaldlega hluti þess að gera Ísland byggilegt.   Lægra orkuverð til almennings en víðast annarsstaðar. Að auki hrein orka.

Með sæstrengs-hugmyndum á óleynt og velljóst að stórhækka rafmagns og orkureikninga heimilanna.  Sem er gjörsamlega óskiljanlegt.   Ekkert heimili sleppur við slik útgjöld.  Sem leiðir til einfaldrar niðurstöðu.  Það skiptir minnstu máli hvað hlutirnir heita.  Bensínverð, vaxtagjöld, matvælaverð, olíuverð, verð á þjonustu, ORKUVERÐ.    Því lægri og hófstilltari verðlagning, því byggilegra.

Ég þekki  orkuverð á lítilli íbúð í Berlín á mánuði sem dæmi.  Orkuverð þar er okur-verð, miðað við á Íslandi. 

Reynum því að halda og verja það sem við höfum, en ekki snúa á hvolf og búa til dýrtíð.

Í samanburði við tugmilljóna þjóðfélög hér í nálægum löndum er hér orku-örmarkaður hvað stærðir varðar.  Þrátt fyrir allan orku belginginn á stundum.   Það ruglar hinsvegar suma að hann er risastór á innanlandsvísu miðað við mannfjölda. Sem er annar hlutur.   Orkan er líka eftirsótt og það getum við notfært okkur án þess að refsa almenningi, viljandi.

Orkuverð lægst hér

Sundafrekið okkar.

Við biðum stressuð. Það var svona órói í okkur. Sundmótið var stærra en það varð nokkru sinni í Sundhöll Selfoss. Keppendur urðu ríflega 400 milljónir. Hugsið ykkur? Hver toppar það? ég bara spyr. Enginn, í samanburði við það afreksfólk sem er meðal okkar í dag. Þó allt það fólk sé vissulega frábært. Og jafnvel þó við færum aftur til helstu afreksmanna allra tíma. Þátttakan jafngildir svona ríflega heildaríbúafjölda Norður -Ameríku og nokkrum aðeins fámennari þjóðum til viðbótar, saman kominn til keppni. Pælið í því. Við erum haldin enn meiri streitu við rásmarkið. Erum útí. Þurfum ekki að stinga okkur, en þetta fer þannig fram að allir synda svona frekar óskipulega stressaðir í allar áttir.

Loks er hleypt af. Marþonið í New York bliknar í samanburði. Um hreint ótrúlegan árangur ykkar sem slysist til að lesa þetta, þarf ekki meira að segja. Þið voruð frábær ! Aldrei misstuð þið sjónar á rásmarkinu. Öll tókuð þið þátt í þessu móti. Öll höfðuð þið sigur þegar ykkar keppni fór fram. Þetta var tvísýnt í alla staði. Fjölmargir tóku framúr okkur. En við drógum alla uppi aftur. Og sigruðum, hvílík gleði. Ekki halda að nokkur drýldinn íþróttamaður geti nokkurn tímann grobbað sig af meira afreki. Við erum öll sigurvegarar og lag Queen  We are the champions er nú stundum spilað af mun minna tilefni.

Ekkert er samt sjálfgefið í heimi hér. Ekki einu sinni svona sund er við þeyttum á sínum tíma. Nútíma læknisfræði getur hinsvegar í sumum tilfellum, aðstoðað við sundið og alla leið í mark. Sem er frábært. Það er göfugt að veita hjálp, sé það mögulegt.

En svo ég tali í smá alvöru þá munum við þetta ekki glöggt. Við vorum ansi smá. Aðeins öðruvísi vaxin líka. Höfðum hala eða hálfgerðan sporð til að sveifla og auka hraðann þarna í den. Yrðum samt betri manneskjur ef við hugleiddum þennan sigur betur. Keppnin var óvægin og þessum sigri getum við einfaldlega þakkað tilvist okkar hér . Hvorki meira né minna.

Endamarkið var eggið góða og þangað náðum við. Staðfestingin á því er einföld. Jafnvel þó þetta væri allt frekar óskipulagt að sjá. Hvernig má það vera? Jú, þetta er einfalt að sanna. Annars værum við ekki hér.

(Birtist í Sunnlenska Fréttablaðinu mars 2015)

Fordæmi.

Fordæmi í stjórnun er vanmetið.

Það var ekki Skagfirðingurinn sem hætti þessum viðræðum. Hann heitir Össur Skarphéðinsson.

Ábyrgðamaður upphafs alls þessa heitir Steingrímur J. Sigfússon.   Honum snéri Samfylking 360 gráður fyrir ráðherra stól.   Sem klauf flokk hans í herðar niður.

Á sínum tima voru engar forsendur úrslita kosninga fyrir að hefja aðlögunarviðræður.  Enn síður eftir siðustu kosningar.

Sem leiðir okkur aftur að fordæmum.  Þjóðin var ekki spurð í upphafi þessarar sérstæðu vegferðar.   Því skyldi hún spurð nú?

  Stjórvöld á hverjum tíma eiga hinsvegar að koma hreint fram. Þetta er liður í því.

Um framtíð veit enginn.

En öll vandræðin kringum þetta  mál eru tilkomin vegna arfaslaks umboðs kjósenda í upphafi.  Allar aðildar þjóðir hefðu lent í sömu vandræðum hefði vilji þeirra ekki verið skýr.Hann var aldrei skýr né eindreginn hér.

Boðað til mótmæla á Austurvelli