Forsetar og forsætar í USA.

Ég skil ekki lætin kringum bandarísk forsetaframboð.  Þessi geðshræring og allt að því fíflagangur í kringum þessi forvöl og útnefningar er mjög sérstakt fyrirbæri.

Nú hef ég aldrei búið í Bandaríkjunum og aldrei komið þangað.  Kannski væri ég eins ef ég færi á einn fund.  Gargaði,gólaði og veifaði litlum fánum með tárin í augunum.    Yfir hverju?   Jú yfir ræðum

sem aðrir hafa samið.  Mér finnst svo holur hljómur í svona pólitík.   Frambjóðendur eru meira í hlutverki skemmtikrafta "performers" en nokkuð annað.    Eina sem þeir þurfa er útgeislun og sæmileg mælska. ( Nema reyndar hann Bush kallinn.  Hann vantar og vantaði hvorttveggja en náði samt kjöri naumt og umdeilanlega er hann keppti við Gore sællar minningar.)

Palin er allavega "forsæt" hvort sem hún kemst í Hvíta húsið eða ekki.    En ég heyrði sagt að einn af ræðuhöfundum Bush hefði komið að fyrstu framboðsræðu hennar í gærkvöld.    Skildi það vera lenska að treysta ekki frambjóðendum til að semja sjálfir sitt mál eða ritúal ,  ég veit ekki.   En ræðan þótti góð.       Bíómyndir eru líka oftast góðar ef handrit er gott.