Atvinna hér og þar.

Það sem fer upp.  Leitar niður.  Þetta lögmál er alveg í fullu gildi. Einnig í vexti og þenslu fjármálastofnana og annarra hluta í góðæri síðustu tveggja til þriggja ára.

Mér finnst athyglisvert að margir hafa tekið þessu öllu, háu atvinnustigi, vexti fjármálageirans, húsbygginga og fleiru sem gefnum hlut.  Komnum til að vera.    Slíkt er auðvitað varhugavert.

Þó á móti blási í fjármálageiranum og bankarekstri þessi misserin er fjarri mér að tala niður til þeirra sem hafa fleytt sér áfram á öldutoppunum síðustu ár.   Kunnað að nýta sér tækifærin sem boðist hafa.  Allt fjármagnið í umferð.  Lága vexti erlendis og svo framvegis.   Margt hefur verið vel gert og sumt nýtist til framtíðar sem betur fer.

En samt ekki nóg.   Við getum auðvitað nefnt eitt stórt (vægast sagt)  umdeilt verkefni.   Kárahnjúkavirkun og álver á Reyðarfirði.   Það verður eftir.   Munurinn sem dagur og nótt á atvinnutækifærum á mið austurlandi.   Þar voru einhverjir 250 milljarðar sem dæmið kostaði.

Þetta umdeilda mál er í raun lítið miðað við innkomu og sprengjuframboð bankanna á fjármagni og endurfjármögnun í húsnæðiskerfi þjóðarinnar.       Það hafa menn metið á 1.700 milljarða í krónum talið!  Segi það og skrifa það.   Fyrrgreind stórframkvæmd er í raun "peanuts" hvað samanburð varðar líkt og Kaninn myndi orða það.    Enda ekkert venjulegt gengið á í byggingariðnaðinum hér á vissum svæðum líkt og flestir hafa tekið eftir.

Nú með ákveðnum samdrætti spái ég því að menn verði fljótir að endurmeta hlutina.    Spurt verður, hvað verður eftir sem atvinna til frambúðar?     Sorglega lítið hér á Suðurlandi að mínu mati.   Ég get þó nefnt eitt atriði.  Menn hafa sleppt því að setja þök á mörg hús. Það er í tísku.  Svo án efa verða verkefni við slíkt á næstu árum. Allavega ef að rignir mikið næstu árin og það verða vetrarumhleypingar. Þá mun einhversstaðar leka.

Nei, við þurfum fleiri atvinnutækifæri til frambúðar.  Ég tel ekki rétt að klippa á möguleika okkar til að nýta auðlindir okkar.  Hinsvegar er menntunarstig, þekking og dugnaður íslendinga slíkur að þeir sætta sig ekki við lægstu láglaunastörf.     Það var t.d. álpönnuverksmiðja hér í nágrenni við mig, en hún var orðið mest mönnuð með ódýru erlendu vinnuafli. Var síðan flutt út í heilu lagi. Slíkt er ekki keppikefli.Við þurfum meiri virðisauka.  Og hérlendis eru öll skilyrði til þess. Allavega á ákveðnum svæðum.